Nieuwe stofjes, nieuwe ideetjes

Een kast vol stofjes en fournituren, en er toch in slagen om net dat ene te kort te komen om een project te beginnen of af te werken. Hoe is het mogelijk. En anders vond ik wel een ander excuus om langs te gaan op het stoffenspektakel in Brugge. Zoals mijn verjaardag. Ik kan er ook niet aan doen dat die steeds samenvalt met het stoffenspektakel.

Gewapend met een lijstje naaibenodigdheden, EN het voornemen om enkel dat te kopen, trok ik met mijn mama en jongste spruit naar Brugge.
Ik heb me de eerste 2 kramen netjes aan mijn lijstje gehouden, een persoonlijk record denk ik. Toen kreeg ik toch oog voor allerlei andere leuke stofjes die ik niet echt nodig had, maar waar ik wel mega vrolijk van werd. Dus kopen die handel, eer ik er spijt van kreeg.

Diezelfde nacht heb ik amper geslapen. De stofjes en ideeën vlogen door mijn hoofd. Gevolgd door 2 dagen patronen zoeken, patronen tekenen en bewerken... En het onrustige gevoel van wat eerst te maken. Zoveel ideeën, zo weinig tijd en slechts 2 handen.
MMijn lieve ukkepukjes maken het me er ook niet makkelijker op. Een stofje voor Mason wil Skye, een stofje voor Skye wil Xander en ga zo maar verder. Plannen omgooien, nieuwe patronen tekenen, stof te kort komen slapeloze nachten. Zalig toch :-) (en dat meen ik!)


Benieuwd naar mijn aankopen?

3 Stofjes voor mezelf. Van de 2 donkere stoffen zou ik graag broeken maken.

Stofjes voor Skye

Katoentjes voor Mason

Allemaal tricot. De roze busjes zijn voor Skye, de rest voor Mason. Al vrees ik voor de paddenstoelen, Skye zou die graag hebben, ze wil de busjes ervoor inruilen!

2 dikkere stoffen waarvan Xander er ene mag uitkiezen.Intussen nog een oude knippie en knipmode mee, weer eens wat nieuwe patronen in huis kan geen kwaad. Garen, daar kan je er ook nooit genoeg van in huis hebben.

Stijve stof zoekt patroon

Via stoffenonline, een Nederlandse webshop, heb ik onlangs enkele stofjes besteld. Het was ineens mijn eerste ervaring met stoffen online kopen . Ik ben er wat voorzichtig mee, want je kan de stoffen niet voelen, en dat vind ik nu net redelijk belangrijk bij het aankopen van stoffen. Je moet toch weten welk materiaal je in huis haalt.
Ik had dus een stofje besteld waarvan ik dacht dat het gewoon katoen was, maar bij het uitpakken van het pakketje, bleek het een redelijk stijve stof te zijn.
Ik wou het stofje om die reden niet afschrijven, dus ging ik op zoek naar een gepast patroontje. En dat heb ik gevonden. Er werd aangeraden een stevig, stijf  katoen te gebruiken, ideaal dus.
Ik heb dit jurkje met veel plezier gemaakt, ook wel een beetje gevloek, want ik had even een black-out bij het inzetten van de rits. Dat was veruit mijn enige fout. Ik heb dit patroon intussen nog gebruikt als basis voor andere jurkjes. Maar laat ik nu eerst maar eens het resultaat zien van dit eerste jurkje.

Stoffencircus, een nieuwe ervaring

Het stoffencircus is een redelijk nieuw concept. Je vindt er veel in Nederland, slechts een hanvol vinden plaats in België. Ik was nieuwsgierig, ik kende enkel het stoffenspektakel tot nu toe. Dus raadpleegde ik af en toe de agenda in de hoop dat er eens eentje in de buurt zou worden georganiseerd.
En ja hoor, op 14 september zou er een stoffencircus doorgaan in mijn provincie, in Waregem. Niet echt dichtbij, maar dicht genoeg om eens langs te gaan. De datum werd aangekruist op de agenda. Nu kon het ongeduldig aftellen beginnen. Je moet weten, voor een stoffenjunkie als ik is een stoffenbeurs een echte hoogdag!
Eindelijk was het zover.
Ik heb mijn mama en mijn jongste zoon opgetrommeld en we konden vertrekken.
De eerste aangename verrassing was er reeds bij het oprijden van de parking: er was nog plaats! Verbazend veel plaats!
Bij ghet binnengaan stond ons een 2de verrassing te wachten: het was er rustig, zeer rustig. Te rustig eigenlijk. En het is de hele namiddag rustig gebleven. Zonde voor de vele standhouders, wel leuk voor ons. Geen lange wachtenrijen om zelfs maar een glimp van de stofjes op te vangen, zelfs tijd voor een babbeltje, geen gevecht om het laatste metertje van de rol, geen karren die over je voeten rijden... Behalve enkele die-hard oma's aan de ritsenbak die elleboogstoten en duwwerk hanteerden om me uit de buurt van de ritsen te houden, was het zalig kopen en kijken geblazen.
Het aanbod was groot, de prijzen schappelijk.

Enkele sfeerbeelden, en natuurlijk, mijn aankopen :-D

 

DE BUIT

Deelbare en niet deelbare ritsen

De volledige stapel stoffen

Stofjes om een prinsessenkleedje voor Skye te ontwerpen

Stofjes voor Mason. Links boven is tricot, ernaast 2 katoentjes, en onder is voor een gordijntje.

Effen katoentjes, ribbelstofje en een katoentje, allemaal voor Skye.

4 lichte, zomerse stofjes, om rokken en kleedjes te maken, o.a. voor mezelf.

Allemaal effen tricot in verschillende diktes.

Elastische paspel en klosjes garen.

Een kleine overwinning

Er zijn zo van die projecten waarvan je als beginnend naaister denkt "dat lukt me nooit". Dus je blijft dromen en werkt verder met 'haalbare' patronen en ideeën.
Zo heb ik mijn grens telkens wat verlegd, tot het moment gekomen was waarop ik het stilletjes aan tijd vond om het te proberen. Ik had het patroon in huis, alsook de stoffen en de kamsnaps, en heel belangrijk, ik had eindelijk voldoende kennis en lef.

En zo ontstond de eerste jumpsuit voor Mason!! In een maat 80 (jaaa, alweer een maatje groter dan zijn huidige 74)
Ik was verbaasd hoe vlot ik het kon ineen zetten. Had ik het eerder geweten, dan had Mason intussen al een kast vol!

Het stofje komt van het stoffencircus, het patroontje van de jumpsuit is van kiind.

Een huwelijk van tricot en katoen

Gezien de LMV nog open lag op tafel, bladerde ik even door om halt te houden bij het birdie-jurkje. Het leuke model sprak me meteen aan. Helaas had ik geen geschikte stoffen in huis. Gelukkig kon ik niet veel later het stoffencircus in Waregem bezoeken, waar ik meteen een voorraadje effen tricot kocht in verschillende kleuren en diktes.


Ik wou niet meteen mijn 'goede' stofjes gebruiken, dus testte ik het patroon eerst uit met een goedkoper stofje.

Het patroon zat redelijk simpel ineen. Ik heb het niet volledig gevolgd, de flanelsteek om om te zoomen heb ik niet gebruikt, maar gewoon omgezoomd zoals anders.
Het middenstuk is een oranje-geel katoentje dat ik nog liggen had. Ik vond het leuk om tricot en katoen te combineren.

Ik heb het kleedje 2 maten te groot gemaakt, vraag me niet waarom.

Een Dalton voor de herfst

Aangezien het eerste Dalton broekje zo vlot ineen kan worden gezet, en het gewoon een heel leuk patroontje is, besloot ik om er nog ééntje te maken. Dit keer een maatje kleiner, in een 74. Ik maak kledij steeds een maat te groot omdat je nooit 100% weet hoe een stuk valt. En op die leeftijd groeien ze zo snel dat de maten die je hebt opgenomen al gauw niet meer kloppen. En mijn lieve knulletje te pas en te onpas storen om hem op te meten, daar begin ik (voorlopig) niet aan.

Met de herfst in zicht viel mijn keuze op een katoenen paddenstoelenstofje. 
Al gauw zat het broekje ineen en kon mijn model zich in alle mogelijke bochten wringen die hij maar wou, om mama leuke foto's te bezorgen.

Met dank aan de mooie nazomer heeft Mason al veel genot gehad van zijn broekjes. En ik, als trotse mama, ook :-)

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/12914775/?claim=2p7q4fq3rxa">Follow my blog with Bloglovin</a>

Aapjes voor Mason

Mijn lieve mama. Ze is zo enthousiast over mijn naaikunsten dat ze af en toe een La Maison Victor voor me koopt. In de recentste editie stond er een broekje, genaamd De Dalton. Op het eerste zicht sprak het me niet aan. Pas na het zien van enkele Daltons van mede-maaisters, besloot ik om er toch ene te maken.
Het stofje kiezen was niet moeilijk. Bij het opentrekken van mijn stoffenkast, lachten de aapjes van Paul Frank me toe. Bijpassernde boordstof had ik ook in voorraad, dus ik kon vrijwel meteen aan de slag. Het patroon tekenen en de stof knippen deed ik toen de kindjes in bed lagen. Om de volgende ochtend er meteen in te kunnen vliegen. En ik ben er in gevlogen, op 1, 2, 3 was het broekje af!
Mijn model was zeer gewillig, en zodoende kon ik al meteen deze foto's de wereld insturen:

 Aan enthousiasme alvast geen gebrek.

Mijn lief lachebekje krijgt tandjes bij, foto's zonder zijn vuistje in zijn mond zijn tegenwoordig een zeldzaamheid!

Komt daar een eendje piepen :-)

Nog een fotootje zonder model.

Enkele van mijn eerste naaisels

Ik ben al ongeveer anderhalf jaar bezig met naaien, haken en breien. Aan mijn eerdere creaties ga ik niet aan elk stuk apart een pagina wijden. Toch wil ik jullie de foto's niet onthouden. Het is voor mezelf ook steeds leuk om de evolutie te zien, van mijn allereerste stuks tot nu.
Naailes heb ik trouwens nooit gevolgd. Google en you tube zijn mijn leermeesters en trouwe bondgenoten.

 Dit blousje was mijn eerste recykleer-project. Een kleed van mijn mama, dat ze nog gedragen heeft op het huwelijk van mijn oom, deed hiervoor perfect dienst. De afwerking aan de hals kan veel beter besef ik nu. En toch ben ik trots wanneer Skye dit blousje weer enthousiast uit haar kleerkast plukt.

 Een poging tot een tricot rokje met boordstof. Voor alles is er een eerste keer, dat is duidelijk :-)

 Een redelijk inspiratieloos a-lijntje, ik vind het wel mooi, maar heb intussen de kennis om er iets mooiers van te maken. Toen nog niet.

 Nog een probeerseltje om wat stofrestjes te verwerken: uiltjes.

Helaas zit het kleedje hier verstopt, in afwachting van een betere foto.

Een zwierig jurkje voor mijn prinsesje, hier oefende ik met rimpelen en een rokdeel aan een bovenstuk zetten.


Later meer...